جانورشناسان تاکنون ۶۰۰ نوع زالو را شناسایی کرده‌اند که ۵۰ نوع آن از خوردن خون پستانداران تغذیه می‌کنند.
برخی از انواع زالو فوق‌العاده خطرناک و بیماریزا می‌باشند که تشخیص زالوهای طبی و سنی کار سختی نیست ! اما گونه‌های متعددی از زالوها وجود دارند که به آنها زالوهای طبی گفته میشود و اثرات درمانی جالب توجهی دارند. ماده آنتی کوآگولان (ضد انعقادی) که در بزاق زالو موجود است بنام هیرودین موجب رقیق شدن خون، بازشدن عروق بسته و بالطبع افزایش خونرسانی و اکسیژناسیون موضع می‌گردد.
با تحقیقات انجام شده حداقل یکصد نوع ماده ویژه با اثرات درمانی گوناگون توسط زالو ترشح میشود. اکنون در شمار کثیری از کلینیکهای معتبر اروپا و آمریکا از زالو جهت رقیق شدن خون متعاقب آنژیوپلاستی قلب، گرافتهای پوستی و پیوند اعضاء ( جهت تسریع خونرسانی موضع و پیشگیری از انعقاد خون در عروق)، واریس، ضایعات پوستی و زیبایی پوست و حتی تقویت سیستم ایمنی بدن، استفاده طبّی بعمل می‌آید.
